Kans met beide handen grijpen
Tot een tweetal jaren geleden was Anouks epilepsie een pittige strijd, waarbij onze dochter regelmatig het onderspit moest delven. Nadat we – zonder succes – bijna alle soorten medicatie hadden uitgetest, vroeg ons medisch team van het UZ Gent ons of we bereid zouden zijn om het ketogeen dieet een kans te geven. Een diëtiste informeerde ons uitgebreid en gaf ons bedenktijd. Lang moesten we niet nadenken: we zijn een gezin dat een uitdaging niet uit de weg gaat, en we grepen deze kans met beide handen. Onze hoop: Anouks epilepsie permanent onder controle krijgen én haar leven aangenamer maken, aangezien ze door alle medicatie vaak te verdoofd was om zelfs maar van de kleine dingen te genieten.
Stressvolle start
De opstart van het dieet was behoorlijk zenuwslopend. Anouk en ik logeerden een week in het ziekenhuis, om het koolhydraatarme dieet te beginnen en Anouk in ketose te brengen. In die toestand haalt het lichaam vooral energie uit vetten in plaats van koolhydraten. In het ziekenhuis zette ik ook de eerste stapjes in ketogeen koken, onder begeleiding van onze diëtiste. Dat ging best goed, maar daarna thuis aan de slag gaan, bleek toch andere koek. Ik moest plots alles wat Anouk eet in m’n eentje heruitvinden. De maaltijden berekenen was aanvankelijk erg stresserend en tijdrovend. Ik was blij dat ik enkele weken huismoeder werd om mezelf en ons gezin dit dieet eigen te maken. Ik legde de lat ook hoog, omdat ik mezelf beloofd had dat Anouk dezelfde maaltijden moest kunnen eten als wij, maar dan in ketogene versie. Ik wilde namelijk koste wat het kost vermijden dat ze zich ‘gestraft’ voelde, want Anouk is een bourgondiër! Ik had ook veel stress over op restaurant gaan: ‘wat gaat de kok zeggen? Zullen ze aanvaarden dat ik zelf eten meeneem?’. Alles viel echter snel in de plooi: het berekenen van de maaltijden ging steeds vlotter, en elke horeca-uitbater stelt zich tot nu toe begripvol en flexibel op.
Een groot succes
Vandaag eet Anouk al bijna twee jaar ketogeen. Voor Anouk is het dieet is een groot succes: ze neemt minder medicatie, is daardoor weer helder in het hoofd én haar epilepsie is meestal onder controle. De extra kooktijd die haar dieet vraagt, vormt intussen een normaal onderdeel van ons gezinsleven en voelt niet meer aan als een extra inspanning. Net als wij heeft Anouk haar favoriete recepten. Ze is al van kindsbeen af fan van de Italiaanse keuken, en ook de ketogene Italiaanse gerechten zijn toppers in haar dieet – met lasagne als de absolute nummer één.
Goed plannen
De grootste uitdaging blijft om alles te plannen. Onbezorgd eropuit trekken en spontaan beslissen om ergens te gaan eten is verleden tijd. Er moet altijd eten mee zijn voor Anouk. Er is ook erg weinig ‘kant-en-klaar’ ketogeen eten op de markt, waardoor ik alles zelf klaarmaak. Een daguitstap moet dus op voorhand in de agenda staan, zodat ik voor Anouk een meeneemmaaltijd kan voorzien. Maar toch laten we ons door dit dieet niet tegenhouden om ons leven te leiden zoals ervoor. We gaan met Anouk op vakantie en we gaan regelmatig uit eten. Ik plan alles goed op voorhand en op vakantie zorg ik ervoor dat we in ons verblijf kunnen koken. Zo genieten we van onze vrije tijd in binnen- en buitenland. Vandaag zijn we bijvoorbeeld gaan brunchen. Na enkele afspraken met de kok heeft Anouk lekker van het buffet kunnen meegenieten. Er kan veel in het ketogeen dieet, de truc is om out-of-the-box te durven denken en doen.
De beste beslissing
Het ketogeen dieet opstarten voor Anouk was de beste beslissing die we konden nemen. Ze is weer helder en geniet van het leven. Dat is goud waard voor ons.
